vanmorgen zat lennard, al bijna 3 kwartier, in zijn rolstoel en stond de radio aan en kwam ook de weekend arts langs..... dus duidelijk veel te veel gezien hoe hij nu is. gauw in bed gelegd en hem lekker met rust gelaten. dat kost best wat moeite want tja, dan ben je net bij hem en ga je eigenlijk alweer 'weg'. enfin, eenmaal weer bij hem was hij een stuk rustiger en liever. we wilden hem een broodje geven maar hij kreeg alweer zijn 2e aanval. hij kreeg er drie in 1 uur en dat is, terwijl hij aan de pomp ligt, wel veel. er is nu ook duidelijk afgesproken dat er dit weekend geen stappen worden genomen om om de pomp te verlagen. daar zitten we niet echt op te wachten maar weten dat de pomp blijft staan tot maandag zijn eigen arts er weer is geeft toch ook wel rust. zijn temp was wel weer normaal vanmorgen maar vanmiddag zat hij toch weer rond de 37.7 we hebben besloten om vanavond niet te bellen met de afdeling: iets doen voor lennard kunnen we niet en het geeft ons ook onrust en dan slapen we ook weer slechter (doen we toch wel hoor, slecht slapen).

vervolgens komen ze dan van: ik ga lennard zo een vingerprik geven om zijn ketonen te meten..... terwijl er dus is afgesproken dat hij pas een vingerprik krijgt een half uur ná zijn laatste voeding. het feit dat je dan door weer voor moet knokken maakt het er niet makkelijker op. denken dat dingen duidelijk zijn voor iedereen is iets wat ik zo snel mogelijk maar moet loslaten: het kan voor mij wel duidelijk zijn - dat hoeft nog niet te betekenen dat het dan ook voor anderen duidelijk is.....