Lennard is inmiddels weer thuis!! Zondag heeft hij nog over de afdeling 'gescheurd' en was behalve erg verkouden, koortspieken en behoorlijk ziek, toch vrolijk en wilde meer doen dan hij eigenlijk kon. Maandag kregen we van Brendine (de vpk) de uitslag: Humaan MetapneumoVirus. Er was niks tegen te doen, alleen uitzieken, maar dan wel in contact-druppel isolatie. Er was een kamer klaar gemaakt voor hem en als ze alles klaar had gezet zou ze hem komen ophalen. Inderdaad, 10 minuten later kwam ze met kapje voor en schort & handschoenen aan weer terug. Voor ons hoefde dat niet, alleen mochten we niet meer gewoon koffie halen of wat dan ook. Vanuit Lennard's kamer mochten we alleen gelijk door naar buiten en na minimaal 10 minuten 'uitwaaien' mochten we weer naar binnen en dan wél koffie halen of een broodje.... Voor Lennard ging het allemaal langs hem heen, wel hadden we een XL-box..... een 2 persoonskamer voor ons alleen! De grootste zorg was een toename van de epilepsie, die gelukkig uitbleef. Daarom mochten we dinsdag weer naar huis. Rond half 2 was Cor er ook en na alles ingepakt te hebben, zijn we gauw weg gegaan. Onderweg vroeg Cor aan Lennard of hij zin had in een hamburger..... tuurlijk had ie dat! Eenmaal bij de Mac had Cor wat gehaald, omdat het voor Lennard nog iets te warm was aten wij ons broodje vast op. Komt er ineens vanaf de achterbank: "Mag ik nou ook nog?"  Daar gingen 2 hamburgers (heel netjes zelf vastgehouden & gegeten!) en een kleine friet.

Eenmaal thuis gauw naar bed en uitzieken. Nu gaat het langzaam iets beter: de koortspieken lijken voorbij, maar van de energie heeft hij toch weer heleboel ingeleverd. Op dit moment ligt hij nog lekker in bed, straks warm ingepakt in de rolstoel en even genieten van het prachtige zonnetje!

Ik kan wel beginnen met 'gelukkig nieuwjaar' alleen is daarvoor beetje laat. Nu was ik toch al nooit zo vlot, dus vooruit: alsnog iedereen een gelukkig nieuwjaar. Mijn goede voornemens? Als ik de datum zie van de laatste blog dan zal het toch 'meer en vaker schrijven' worden. Of ik me daar aan kan houden??

London Skyline

Cor & ik zijn 3 dagen naar London geweest.... heerlijk even helemaal los van alles! Veel gelopen en gezien, vooral de niet touristische dingen.

wel...niet...wel...niet...
toch maar niet

Op 23 december zouden Melanie & Hans aankomen op Charleroi, Brussels, en dan met de trein of opgehaald worden en naar Alphen komen. Hier had ik voor hun een klein huisje geregeld, zodat ze ook tijd met elkaar hadden en niet constant bij anderen hoefden te slapen (was vorig jaar niet echt goed bevallen). Vanwege de sneeuw moesten ze uitwijken naar Lille, vervolgens met een bus naar Charleroi en vandaaruit werden ze opgehaald met de auto en naar hier gebracht. In plaats van de 23e 's avonds laat aankomen werd het de 24e vroeg.... om ongeveer kwart voor 7 waren ze bij ons!! Dus gauw naar het huisje gereden en konden ze eindelijke even slapen. 1e kerstdag bleven Melanie, Hans & oma eten. Was in 1e instantie niet de bedoeling ivm met Lennard, maar is toch heel goed gegaan, en gaf mij goed excuus om toch maar kalkoen in de oven te schuiven! Na een tijdje werd het voor Lennard wat te druk en hebben we hem in de rolstoel gezet en vanaf dat moment ging het weer heel goed. Na het eten kwamen ook Samantha & Shimano en kon 'cadeautjes uitpakken' beginnen. Allemaal weer schandalig verwend, was ook onwijs gezellig met z'n allen! Met Melanie gaat het nu weer helemaal goed: ze gaat weer door de bergen op hakken en heeft nergens meer last van....pppfff, een hele opluchting. De laatste dag dat ze hier waren zouden we, Melanie & ik, naar de sauna gaan heerlijk met z'n tweeën. Maar ja, de dag begon iets anders dan gepland: bij de huisarts! Melanie had nog regelmatig erge buikpijn, volgens de huisarts konden het kleine puszakjes zijn als gevolg van de blindedarmontsteking. Het advies was om thuis naar de dokter te gaan om het te laten nakjken. Gelukkig is alles nu weer over en ja, we zijn lekker naar de sauna geweest. Het was 'badkleding verplicht' en dat voelt toch niet helemaal zoals het 'hoort'. Toch lekker gedobberd in het zoutwaterbad, je blijft vanzelf drijven, verschillende sauna's gedaan en weer op tijd naar huis. Rond half 5 waren we weer thuis en was het eten, laatste spulletjes inpakken en werden ze opgehaald om weer naar Charleroi te gaan.


Samantha is nu thuis, de laatste dagen werken was toch wel moeilijker aan het worden. Nu is ze erg moe en kan veel slapen, vindt ze eigenlijk beetje vreemd. Kan wel genieten van even niks hoeven, zal straks wel anders worden wanneer de kleine man er is. Of ie echt zo klein is.... ze zeggen al vanaf vrij in het begin dat ie een grote baby is. Nou is Shimano ook niet klein, 1.96, of ze is verder dan we denken. Het aftellen is begonnen en dan mogen we ook eindelijk de babykamer zien!!!

Met Lennard ging het heel goed: met zwemmen met de groep gaat hij nu met meester Ardy het water in. Bij hem kan Lennard wel wat proberen maar zal niet veel kans hebben. Hierdoor gaat Lennard ook weer echt zwemmen. Gaat weer schoolslag doen, ipv hondjesslag en krijgt daardoor ook meer uithoudingsvermogen. Ook met fysio gaat het steeds beter, ook al vindt hij het zoo lekker om gewoon languit in de gang te gaan liggen. In februari krijgt hij een andere therapeute, omdat Regine een andere stageplek krijgt. Voor haar wel heel leuk, voor ons jammer dat ze gaat want er is met Lennard zeker een klik. Waar we wel steeds meer op moeten letten is dat, wanneer we met Lennard naar buiten willen en hij er klaar voor is, zodra de voordeur open gaat Lennard naar buiten gaat en je er zelf achteraan kan op tja, soms je sokken of je sloffen!! En zie hem dan maar weer naar binnen te krijgen.

Vorige week vrijdag had Lennard weer een afspraak voor zijn immuun-globulinen. De 2 weken daarvoor had hij gemiddeld 3 insulten per dag en dat is best wel weer veel, gezien hij ook dagen geen insult had. Dr. Catsman heeft daarom besloten de Vimpat iets op te hogen: Lennard krijgt nu 2x dgs 250mg en dat lijkt te werken. Het weekend na het infuus was hij erg druk en had heel veel energie, bijna niet te stoppen. Hij wilde vaak naar buiten, geen probleem, alleen als we dan weer binnen waren begon hij rondjes door de kamer te rennen. Zeker 10 minuten om dan eindelijk uitgeput op zijn bed te gaan liggen. Was in het begin wel even wennen, maar ach je sluit je er voor af en weet dat hij daarna weer lekker rustig is. Woensdag heeft hij nog gezwommen met de Woutershof. Hij gaat nu met een badmeester, meester Ardy, het water in en dat doet hem goed. Lennard gaat weer meer echt zwemmen, ipv beetje aan spartelen, want Ardy geeft hem niet de ruimte om wat anders te gaan doen. En bij Lennard werkt het van kleins af aan om heel duidelijk te zijn, dan gaat hij zo mee in alles. Toch was hij niet helemaal zoals we hem kennen. Beetje eerder moe, net niet helemaal fit. Vrijdagochtend had hij fysio en ook dat ging heel goed, hij heeft buiten zelfs een stuk gelopen. Wat wel grappig is, is dat als je met hem naar buiten wil, je moet zorgen dat je zelf helemaal klaar bent om naar buiten te gaan, want als je de voordeur open doet staat Lenard al buiten!! Arlette ondervond dat ook en kon op haar sloffen achter hem aan. Hij gaat niet ver, maar hij zit vol verrassingen! Vrijdagmiddag lag hij wat ziekjes op de bank. flink verkouden en beetje warm. Toch heeft hij nog heel goed gegeten 's avonds.

Zaterdagochtend kwamen we beneden en toen voelde hij nog warmer, ademde oppervlakkig en had een redelijk hoge hartslag. Na een tijdje aankijken toch de dokter gebeld. Zijn temp was 37.7 dus niet verontrustend. Na ongeveer een uurtje was de dokter er. Na Lennard onderzocht te hebben kon ze geen verklaring geven voor zijn ziek zijn, maar vond hem wel erg ziek. Zijn temp was ineens 38.9!! Daarop is de ambulance gebeld en na ongeveer een kwartiertje kwam die eraan met sirene en zwaailichten. Geen prettig geluid, zeker wanneer je weet dat die jouw kind komt ophalen. Cor ging met hem mee in de ambulance en ik zou met de auto naar het Sophia komen. Rond half 2 waren we er en eigenlijk wilden de artsen Lennard weer mee naar huis sturen, want er was eigenlijk niks bijzonders te vinden en ook zijn temp was weer normaal. Wel is er een swab afgenomen om te kijken of het niet de mexicaanse griep is.... ook al heeft Lennard zijn inentingen gehad, het geeft geen zekerheid. Omdat ik er toch geen vertrouwen in had om hem mee naar huis te nemen is er toch besloten om hem op te nemen. Rond half 6 ging hij over naar 1noord. De verwachting was dat hij vandaag weer mee naar huis mocht, maar gezien de koortspieken die hij nog steeds heeft blijft hij ook vannacht nog in he tziekenhuis. Omdat het zo onverwachts is, ligt hij op een 4persoonskamer. Maar wel alleen, want het andere kind(je) was met weekendverlof. Hopelijk horen we morgen de uitslag van de swab....