zou het dan toch....???

tot cor gistermiddag kwam was lennard eigenlijk alleen maar aan het slapen en met moeite had ik hem met een lepeltje zijn ketodrankje gegeven. lennard werd heel wakker en was ook vrolijk. we wilden lennard net in zijn rolstoel zetten, even een andere houding, toen leontien, van de fysio, kwam om wat oefeningen te doen met lennard. daarop zijn we naar beneden gegaan naar de fysiozaal waar lennard heel goed heen en weer heeft gelopen, met ondersteuning van de brug maar niet van ons!! vervolgens legde leontien wat blokkussens neer "kun jij daar overheen stappen?" en lennard zou lennard niet zijn als hij het niet op zijn eigen wijze zou doen....

stel je voor: een brug (met gelijke leggers) op redelijke afstand 3 blokkussens van verschillende hoogte waar hij óver heen moest stappen. komt lennard zet zijn voet óp het eerste kussen en zijn andere voet op het volgende kussen om ook maar op het laatste kussen te gaan staan.... gelukkig heeft hij lange benen!! hij kon ook niet goed begrijpen waarom wij zo moesten lachen. 'ik deed het toch goed?'... 'ja hoor vent, je deed het geweldig. daarom moeten wij ook lachen, omdat je het zo goed deed'. eenmaal weer terug op bed, als het aan hem lag ging hij nog wel even door, was hij nog erg actief. maakte ook grapjes en was heel lief, de oude lennard zagen we weer even.

en ook al blijft het moeilijk om met deze dagen lennard niet thuis te hebben dit was weer een cadeautje. als dit is doordat de keppra is gestopt dan kunnen we niet wachten tot hij weer thuis is waar lennard alleen maar nog meer opknapt.

gelukkig is cor weer opgeknapt na de mexicaanse griep en is hij ook weer aan het werk. hij is nog wel wat moe maar dat is logisch want hij is goed ziek geweest. en nu het met lennard ook de goeie kant op lijkt te gaan, zeker weten doe je het nooit, kan bij mij de adrenaline-kraan weer zachter. merk nu wel dat ik moe ben en het liefst eigenlijk een paar dagen helemaal niks meer wil.... tja, dat gaat niet.

wij wensen iedereen een fijne jaarwisseling en een mooi 2010!!

vanmorgen is de pomp weer een stapje omlaag gezet maar vanaf nu gaat het afbouwen met tiendes in de hoop dat het goed blijft gaan. lennard krijgt nog wel kleine aanvalletjes (beetje trekken in zijn gezicht, snel knipperen met zijn oogleden) maar daar valt niet veel aan te doen. nu moet ook het nieuwe medicijn zijn werk gaan doen..... het nadeel van de dormicum is dat omdat lennard er al weer zolang aan ligt zijn hele lichaam er mee verzadigt is en dat de reactie op het afbouwen er eigenlijk achteraan loopt.

wel heeft hij lekker zijn broodje op en hoeft hij alleen nog maar zijn ketodrankje. mar omdat hij weer in diepe slaap is gevallen is dat nog niet gelukt. na een tijdje hebben we lennard op de douche-brancard gelegd en hem naar de badkamer gereden, daar is hij heel even wakker geweest tijdens het douchen. nu ligt hij weer in diepe slaap, mag wel na douchen, dus krijgt hij straks ws weer sondevoeding. voor 's avonds heb ik in overleg met corrie, van de keuken, het avondeten maar afbesteld. lennard eet het vaker niet dan wel en dan wordt het weggegooid en dat is ook zonde. wel ligt hij nu met een lage hartslag - rond de 88 - en voor het douchen was dat nog boven de 100!! af en toe krijgt hij wel wat extra zuurstof maar dat is meer een gevolg van de dormicum. als hij wakker is kijken of we hem kunnen wegen, wil elles ( net als wij) ook graag weten.

eergister en gister is de pomp iets afgebouwd en staat nu weer op de stand toen lennard werd opgenomen. ook heeft hij gister zijn maandelijks infuus gehad en zou hij ook zijn 2e vaccinatie krijgen, alleen die is om onverklaarbare reden niet gegeven. daarom kreeg hij deze vanmorgen met een paracetamol voor het geval hij koorts zou krijgen.... dus weer afwachten. gisteravond zijn zijn ketonen geprikt en was er beetje bezorgdheid omdat het aan de lage kant was. na wat puzzelen kwamen tot de conclusie dat dat verband hield met zijn infuus: de immuunglobulinen zijn opgelost in glucose (kan niet anders) en dat heeft invloed op zijn ketonen.

vanmorgen zouden we (sanne & ik) lennard gaan douchen, stond de brancard al klaar en waren we bezig lennard van bed op de brancard te schuiven dat hij een klein aanvalletje had, kort daarop weer 1 en toen heb ik besloten om hem op bed te wassen. tijdens het wassen kreeg hij er nog 2. in totaal heeft lennard er vanmorgen 8 gehad en over de hele dag toch zeker 10. daarop is besloten de pomp niet te verlagen en mocht hij er nog meer krijgen dan gaat de pomp zelfs weer omhoog.

met de fysio, die vandaag is gestart, heeft lennard een klein stukje gelopen met behulp van een looprekje en ondersteuning van ons. het ging heel moeizaam en eenmaal weer op bed was hij echt heel moe. het heeft hem toch weer een eind terug gezet deze weken vnl op bed liggen maar morgen komt de fysio weer oefenen.

sinds lennard is gestopt met de keppra lijkt hij minder ontremd. alleen omdat hij nog in het ziekenhuis ligt vind ik het moeilijk om te zien: want het feit dat hij niet thuis is is alweer aanleiding tot ontremdheid. wel wordt hij wat helderder en kan hij af en toe weer alert reageren op dingen die om hem heen gebeuren.

met de infusen heeft lennard niet echt veel mazzel: zelf heeft hij 2x zijn infuus eruit getrokken, de andere keren of kreeg hij bloedvat ontsteking en dan moet het infuus er gelijk uit, of sneuvelde het infuus spontaan. omdat hij alweer vaak opnieuw is geprikt, wordt een plekje vinden om nieuw infuus te prikken steeds moeilijker.... dus nu maar hopen dat het de komende dagen goed blijft gaan zodat de ontstoken vaten helemaal genezen voordat hij opnieuw geprikt moet worden.

het was gister geen goeie dag voor lennard. hij sliep eigenlijk alleen maar en had ook weer wat meer aanvallen. hij had enkel trekkingen in zijn gezicht met af en toe een dip in zijn saturatie, had ook niet echt een verhoogde hartslag. wij zijn maar heel kort bij hem geweest en eenmaal weer thuis een beetje opgeruimd, heeft cor gezogen en verder beetje ontspannen. 's avonds bij mijn moeder gegeten en toen we weer thuis waren ben ik gelijk mijn bed ingedoken.

het kerststukje maken met lennard is niks geworden, hij heeft niet echt besef wat er mee te doen. ben daarom zelf maar even bezig geweest, het is ook maar het idee en het geeft zijn kamer wat sfeer.

vanmorgen was lennard al gedoucht op de brancard, schone kleren aan én had hij al zijn brood, medicijnen en limonade op!! volgens inge, de vpk, was hij heel wakker geweest en genoten van de douche. de pomp is niet verlaagd en zal pas maandag op zijn vroegst gebeuren. de diphantoïne is inmiddels gestopt en is vimpat (nieuwe anti-epilepticum) gestart. na de aanvallen van gister is het, tot nu toe, rustig gebleven en terwijl ik dit schrijf ligt lennard heel rustig te slapen.

ik ben momenteel totaal de dagen kwijt. heb het wel volgehouden om niet naar lennard te gaan dinsdag, kostte wel wat moeite maar omdat we 's avonds naar sam gingen voelde het ook wel goed. maandagavond had ik al tiramisu gemaakt en dinsdag overdag ook maar 2 caken gebakken - voor bij de koffie. het was erg gezellig, hebben heerlijk gegeten en zijn erg verwend door de kerstman/vrouw.

lennard heeft dinsdag alleen 's avonds een aanval gehad en verder rustig geslapen. woensdag echter had hij toch weer meer aanvallen en wanneer dat er meer dan 8 zouden zijn zou hij extra dormicum krijgen en zou de pomp weer omhoog gezet worden maar gelukkig hoefde dat niet. vandaag hebben we 'slechts' 2 aanvallen gezien bij lennard en als het er niet meer dan 4-5 worden vandaag gaat morgen de pomp 1 standje lager en staat ie op dezelfde stand als toen lennard 8 december werd opgenomen..... best wel spannend weer. daarna blijft de pomp wel staan tot maandag en dan krijgt lennard ook de 2e vaccinatie voor mexicaanse griep en zijn maandelijks infuus.

het is toch maar weer afwachten hoe hij reageert op de vaccinatie en zijn infuus en eerlijk gezegd vind ik het best heftig allemaal.

vanmorgen was lennard nog erg suf en kwam er niet veel uit maar vanmiddag hebben we toch weer een rondje gemaakt met de rolstoel en zijn we ook even in de grote hal geweest. ook al is lennard wakker en is hij af en toe suffig, hij heeft volgens ons toch wel heel goed in de gaten wat er om hem heen gebeurt. samen hebben we een kerstster geknutseld die nu in zijn kamer hangt en staat er ook nog een bakje met spulletjes om een kerststukje te maken. gaan we morgen proberen met hem.

deze foto is 's morgens rond kwart over 6, het was nog heel stil en nog niemand had er gelopen. cor lag nog lekker te slapen en ik liep heerlijk buiten.

gister ben ik na de spits pas gaan rijden en dat beviel me best. het was al licht buiten en de ergste drukte voorbij. eerst ging ik langs c1000 waar een doos kerstballen op mij stond te wachten...... 160 disneykerstballen!! kreeg ik mee voor de kinderen en de afdeling en het werd met groot enthousiame ontvangen door de verpleging en later zag ik al hier en daar wat hangen!! (wanneer er foto's zijn zet ik ze hier)

ook stond er gister een foto van lennard buiten in de sneeuw op zijn box: zal deze straks ook hierzetten. toen ik bij lennard kwam had ik stille (oké, het was niet zo'n stille) hoop vandaag weer even naar buiten te mogen..... niet dus. lennard had weer heel veel aanvallen, de pomp stond op 4 maar hij hoefde nog niet naar boven: verwarring bij mij en de verpleging, maar de dokter vertelde dat je het kan vergelijken met 0.1mg dormicum op stand 2. alleen krijgt hij nu méér dormicum (0.2mg) en loopt het sneller in (stand 4). jammer genoeg kreeg hij weer aanvallen, voornamelijk grote', en moest de pomp weer omhoog; nu staat hij wel in de max. stand voor 1noord. daarom wilde de dokter hem een éénmalige gift geven van diphantoïne om de aanvallen te doorbreken. 1 van de bijwerkingen van dit medicijn is echter een verlaagde hartslag en daarom moest lennard tijdelijk naar de IC omdat hij dan aan de monitor moet. gelukkig was er op de HighCare een plekje en hoefde hij alleen maar naar de andere kant van de verdieping en niet naar boven en als alles goed ging mocht hij alweer terug naar 1noord.

omdat lennard ook weer verhoging/koorts heeft gaan ze bloed afnemen om te kijken of hij geen virus of infectie heeft. als dat niet het geval is komt de tempverhoging door de aanvallen en kunnen ze daar niet heel veel aan doen maar hoeven we ons er ook niet echt druk om te maken.

door alle spanning, ook van de afgelopen weken en het intensieve rijden, ook al is het prachtig buiten, ben ik rond 3 uur weer naar huis gegaan en heb ik niet gewacht tot lennard naar de HighCare ging. met cor gaat het ook nog steeds niet lekker, is nog erg moe en wil wel dingen oppakken maar heeft er nog geen energie voor. de slechte berichten over lennard dragen ook niet echt bij tot een spoedig herstel!

ik ben van plan om vandaag niet naar lennard te gaan.... of ik dat ook volhou weet ik vanavond pas. er is thuis genoeg te doen en kan ik er ook even zijn voor cor want hij is toch ook maar alleen thuis en dat valt ook niet mee. straks even wat boodschapjes doen voor 2e kerstdag, want een mens moet wel eten en drinken. ga nu maar de was aanzetten, eerlijk gezegd ben ik best wel bij met de was, en dan ook maar beetje stofzuigen en soppen (is héél hard nodig).

vandaag was echt een dag met een goud randje: vanmorgen kwam ik bij lennard en had hij heel veel (al zeker 20) aanvallen. daarom had de dokter besloten om de pomp omhoog te zetten, in de hoop de aanvallen te doorbreken. wel is het nu zo, dat als de aanvallen weer terug komen en de pomp nu weer opgehoogd moet worden lennard overgebracht wordt naar de IC.

nadat hij toch nog weer een paar aanvallen had is hij - eindelijk - in slaap gevallen. en nadat hij een tijdje heerlijk heeft geslapen werd hij heel energiek wakker en wilde uit bed. toen ik voorstelde om naar buiten te gaan was hij daar helemaal voor in. dus gauw schoenen en jas aan, winterhoes voor zijn benen en de infuuspaal en met de lift naar beneden. in het begin bleef hij maar wat zitten, gooide wel sneeuwballen toen ik sneeuw op zijn blad had gelegd... maar al gauw maakte hij al aanstalten om er uit te komen en heeft hij, wel met ondersteuning van de verpleegkundige en mij, toch zeker 3 meter gelopen! daarna ben ik gauw met hem naar boven gegaan, want hij was al behoorlijk ontremd en de verpleegkundige was met nog een meisje buiten om een sneeuwpop te maken.

nadat lennard op bed lag ben ik weer naar huis gegaan: max. 70 gereden en blij thuis te zijn. want na de emoties van vanmorgen en de ontremdheid was ik het even helemaal zat en omdat cor zich toch ook weer minder lekker voelde ben ik toch naar huis gegaan, ook al was ik in eerste instantie van plan om te blijven slapen vanwege het weer; morgen zien we wel weer

vanmorgen zat lennard, al bijna 3 kwartier, in zijn rolstoel en stond de radio aan en kwam ook de weekend arts langs..... dus duidelijk veel te veel gezien hoe hij nu is. gauw in bed gelegd en hem lekker met rust gelaten. dat kost best wat moeite want tja, dan ben je net bij hem en ga je eigenlijk alweer 'weg'. enfin, eenmaal weer bij hem was hij een stuk rustiger en liever. we wilden hem een broodje geven maar hij kreeg alweer zijn 2e aanval. hij kreeg er drie in 1 uur en dat is, terwijl hij aan de pomp ligt, wel veel. er is nu ook duidelijk afgesproken dat er dit weekend geen stappen worden genomen om om de pomp te verlagen. daar zitten we niet echt op te wachten maar weten dat de pomp blijft staan tot maandag zijn eigen arts er weer is geeft toch ook wel rust. zijn temp was wel weer normaal vanmorgen maar vanmiddag zat hij toch weer rond de 37.7 we hebben besloten om vanavond niet te bellen met de afdeling: iets doen voor lennard kunnen we niet en het geeft ons ook onrust en dan slapen we ook weer slechter (doen we toch wel hoor, slecht slapen).

vervolgens komen ze dan van: ik ga lennard zo een vingerprik geven om zijn ketonen te meten..... terwijl er dus is afgesproken dat hij pas een vingerprik krijgt een half uur ná zijn laatste voeding. het feit dat je dan door weer voor moet knokken maakt het er niet makkelijker op. denken dat dingen duidelijk zijn voor iedereen is iets wat ik zo snel mogelijk maar moet loslaten: het kan voor mij wel duidelijk zijn - dat hoeft nog niet te betekenen dat het dan ook voor anderen duidelijk is.....

eerst maar eens wat beter nieuws: met cor gaat het gelukkig een stuk beter. hij heeft geen koorts of verhoging meer en heeft ook niet meer de hele dag op bed te liggen. hij is al even buiten geweest maar dat valt nog niet echt mee, heeft dan toch nog de behoefte om 's middags even te gaan liggen. met mij gaat het (nog) goed. wel zat ik er gister even helemaal doorheen: ik lag om kwart over 7 in bed en sliep om 10 over half 8...... en werd om half 6 pas wakker!! eindelijk na al die nachten van 4-5 uur slaap.

met lennard gaat het niet lekker: maandag en dinsdag leek hij langzaam beter te gaan. wel kreeg hij sondevoeding ipv gewoon eten, omdat dat toch nog te veel was. woensdag had hij een hele goeie dag, was vrolijk en gezellig en lekker wakker. 's middags kwam bes (cliniclown) langs en hij herkende haar!!! samen met dr. catsman zat ik in de vensterbank te kijken en te genieten. die 2 gingen zo leuk samen - lennard lag echt te schateren in bed.

lennard heeft van bes een kerstbal gekregen die nu in het kleine boompje hangt die op zijn kamer staat. en bes heeft van lennard een kusje gekregen... zo lief! later kwamen we haar op de gang tegen toen we een rondje maakten met de rolstoel. bes vroeg lennard om zijn rijbewijs en op zijn beurt vroeg hij haar rijbewijs, dus ze haalde haar zakken leeg maar geen rijbewijs! wel een klein autootje, nou voor deze keer was dat oké....

gister wilde ik met lennard even naar buiten: even met zijn handen in de sneeuw. maar 's morgens eerst onder de douche met het idee 's middags de tuin in. lennard was goed aanspreekbaar en gewoon leuk. rond een uur of 11 kwam er een klein kindje bij hem op de kamer, hij lag op een 2-persoonskamer, maar al gauw bleek dat toch teveel en was hij behoorlijk ontremd. wat bleek was dat hij na de rust naar een box zou verhuizen!! daarom zijn we niet naar buiten geweest. wel kwam laura hem halen om te snoezelen en dat is natuurlijk ook altijd leuk. was ook wel handig want op hetzelfde moment kwamen 2 verpleegkundigen om hem te verhuizen. al voor de rust had ik alle kerstversiering van de ramen en deur gehaald. wat een zooitje heb al gauw in een paar dagen!! ik was net klaar met de box weer in kerstsfeer brengen dat laura weer met lennard terug kwam. kort daarna ben ik weer naar huis gegaan, ook vanwege de verwachte drukte op de weg welke gelukkig erg meeviel.

toen ik vanmorgen bij lennard kwam ging het niet lekker met hem: hij had vanaf 12 uur 's nachts al 4 aanvallen gehad. toen kreeg hij er nog meer en heeft hij een oplaat dormicum gekregen in zijn wangzak. na iets meer dan een uur geen aanvallen begon het weer. omdat hij ook warm voelde heeft carolien zijn temp opgenomen: 38.2 dus voor hem flink verhoging. alleen is nu de vraag waar het vandaan komt. nadat hij een paracetamol heeft gekregen om de temp te verlagen is hij (eindelijk) in slaap gevallen en ben ik naar huis gegaan. rond 9 uur hebben nog even gebeld en 's middags was zijn temp iets gezakt naar 37.9 maar later op de avond toch weer 38.2. vanwege de aanvallen die bleven komen is besloten de pomp weer terug te zetten naar de stand van toen lennard werd opgenomen: inloopsnelheid 2 met 1mg per kg lichaamsgewicht per 24 uur. dit betekend dat lennard met de kerstdagen niet thuis zal zijn, want het afbouwen moet weer opnieuw beginnen.

vandaag rustig dagje gehad met lennard, vanmorgen gedoucht met de douchebrancard - is niet echt favoriet bij hem. daarna weer op bed gelegd, was weer erg moe. de dokter is toen bij lennard geweest en heeft besloten om de pomp (weer) niet te verlagen. ze wachten liever tot morgen de eigen neuroloog er is. vanmiddag heeft lennard wel weer even in de rolstoel gezeten en naar buiten gekeken. ik had zijn bed zoveel mogelijk opzij gereden zodat hij dichter bij het raam kon zitten.
het eten gaat nu heel moeizaam. hij begint met zijn ontbijt meestal tegen een uur of 11 en heeft daar zeker een half uur voor nodig. zijn middageten is dan na de rust waardoor ook zijn avondeten opschuift. kortom voorlopig zijn we er nog niet.

cor lijkt langzaam op te knappen. de temperatuur is niet meer zo hoog als het was, maar hij voelt zich wel heel slappies. niet verwonderlijk na een aantal dagen hoge koorts! het feit dat cor niet mee kan naar lennard en ik daar 'alleen' voor sta vindt hij ook vervelend, ook al kan niemand er wat aan doen en weten we dat ook wel, maar soms is het wel heel veel om in eerste instantie alleen op te vangen en te verwerken, het is niet anders. tot nu toe rol ik er gelukkig nog doorheen en wens dat ook zo te houden. afgelopen woensdag heb ik mijn 2e prik gehaald en vanmorgen hadden we de laatste tamiflu.... zal dat niet echt missen hoor, die smaak. wanneer cor helemaal hersteld is kan hij zijn 2e prik halen als hij dat nog wil, want blijkbaar is het niet echt nodig als je ziek geweest bent.

het ging vandaag niet echt lekker met lennard. vanmorgen had hij alweer 4 aanvalletjes, die je ook makkelijk had kunnen missen als je toevallig niet keek en daarom is de pomp niet verlaagd zoals oorspronkelijk de bedoeling was, ook is hij (nog) niet opgehoogd. vanmiddag heeft lennard nog even in de rolstoel gezeten en hebben we een rondje over de gang gemaakt. als ik zie hoe lennard in deze rolstoel zit, ben ik toch wel blij dat hij er is. ook wel dubbel hoor: blij zijn met een nog meer aangepaste rolstoel....

rode slingers & kerstballen

blauwe cadeautjes & lichtjes in de kerstboom

kerstcd in de cd-speler

lennard (de aanwijzingen) en ik (het 'zware werk') hebben zijn kamer versierd: het was echt heel saai zijn kamer. ook op zijn deur zitten raamstickers en wat kerstballen die leuk rammelen als je de deur open of dicht doet. ze zijn van kunststof dus gaan niet zo gauw kapot. ook gaan ze op de afdeling versieren maar maandag en dinsdag moeten eerst de plafonds open voor ???? dus is het even afwachten.

het is schandalig lang geleden dat ik voor het laatst wat heb geschreven zie ik....

het feestje van cor was erg gezellig: corpus was heel mooi gemaakt, heel leuk om ook gezien te hebben. daarna gingen we naar het prentenkabinet maar parkeren in leiden is op zijn zachts gezegd een ramp. ik zal niet teveel in details treden maar we hebben toch wel mazzel gehad. het eten was een verrassing: we kregen geen menu en er werd enkel gevraagd of we vlees of vis wilden. het waren allemaal kleine gerechtjes, schitterend opgemaakt en alles bij elkaar toch vullend. omdat arlette 's middags aafke 's avonds op lennard pasten konden we met een gerust hart genieten van alles.

op 1 december was het zover: de officieële opname van lennard in het sophia. wel heel vreemd als je normaal eigenlijk gelijk doorloopt naar de afdeling. nu werden we door een gastvrouw (die ons al herkende 'jullie komen toch al vaker hier?') naar de ouderkamer gebracht waar ik koffie kreeg. daar werden we opgehaald door de verpleegkundige en kwam lennard op een 2-persoonskamer.... na heel wat gedoe ging hij 's middags over naar 'zijn eigen box met camera'. om de verwarring nog completer te maken kregen we te horen dat de vaccinatie én infuus op 1 dag konden. helemaal fijn natuurlijk, ware het niet dat ik daar niet op had gerekend. ik zou met sam 2 daagjes weg en dat kon volgens mijn berekeningen prima lukken. cor zou dan niet 1 nacht en 1 dag alleen zijn met lennard wat ik best vervelend vind. nu zou lennard al veel eerder naar huis mogen. enfin, alles is goed gegaan: lennard heeft geen reactie gehad, cor geen problemen met lennard toen zij alleen thuis waren (arlette was er ook vrijdag overdag).

sam en ik hebben genoten: kerstmarkt in düsseldorf, een very chic hotel en de volgende dag naar soest (niet bij utrecht, wel in duitsland). het was maar een uurtje rijden (düsseldorf-soest).... wij hebben er 3 uur over gedaan, ze waren met de weg bezig, maar het was het zeker waard!

donderdag had ik nog gebeld met beenhakker: wanneer lennard's rolstoel klaar zou zijn, het ging nu wel erg lang duren. er bleek een storing te zijn in de communicatie maar dinsdag zou hij gebracht worden.... eindelijk. en het werd maandagmiddag al dat hij er was! we kunnen weer op een voor lennard prettige manier naar buiten.

sinds zondagmiddag ligt cor op bed met griep, hoge koorts en echt beroerd. dinsdag toch maar de dokter een mailtje gestuurd want tja, je kan niet weten.... na overleg zijn cor en ik begonnen met tamiflu, niet echt lekker, ook al hadden we al de 1e vaccinatie gehad. gelukkig gaat het nu wel weer wat beter met cor, maar helemaal beter is hij voorlopig nog niet. woensdagmiddag ben ik wel voor mijn 2e vaccinatie geweest en cor gaat zodra hij hersteld is.

dinsdag ging het met lennard steeds minder. ik was met hem in de nieuwe rolstoel naar de herenhof geweest, paar kleine boodschapjes gedaan. jammer genoeg had hij toch weer wat aanvallen, wel kleintjes die je bijna kan missen als je niet kijkt. eenmaal weer thuis lennard op bed gelegd en nadat hij weer wat aanvalletjes kreeg toch dormicum gegeven. normaal slaapt lennard wel eens na aanvallen, maar nu bleef hij wakker en zodra hij nu uit de aanval kwam ging hij verder waar hij mee bezig was. later op de middag toch nog weer even naar buiten, het was per slot prachtig weer. omdat hij weer aanvallen kreeg heb ik contact gezocht met de afdeling 1noord van het ziekenhuis. met de dokter afgesproken dat ik nog 1x dormicum mocht geven en mocht lennard daarna nog weer aanvallen krijgen dan moest ik weer bellen want dan moest hij worden opgenomen. jammer genoeg kreeg hij weer aanvallen en omdat cor niet wilde dat ik alleen naar rotterdam zou rijden met lennard heb ik sam gevraagd om mee te gaan. terwijl zij onderweg was en shimano voor ons medicijnen haalde bij de apotheek, want ik kon lennard niet bij cor laten omdat hij daar te ziek voor was, vroeg cor of sam wel mee mocht naar het ziekenhuis.... gauw weer gebeld en nee, sam mocht beslist niet mee. was wel heel naar toen ze voor de deur stond en ik moest vertellen dat ze niet mee mocht. shimano had inmiddels de medicijnen door de brievenbus gedaan en zijn we gelijk begonnen met in nemen.

de rit naar rotterdam ging redelijk vlot, het was wel druk maar filevrij. zodra we daar waren hebben we ons gemeld bij de seh, zij wisten inmiddels dat we kwamen, en gingen we gelijk de isolatie in. dat betekende dat iedereen met minstens een kapje op en handschoenen aan bij lennard kwam. ik had voor ons een kapje gekregen voor als we naar de afdeling gingen, dan moesten wij deze opzetten ter preventie. nadat het infuus was geprikt kwam inge volledig ingepakt (kapje, muts en bril op, schort en handschoenen aan) en gingen we naar de afdeling. lennard kwam weer op de 2-persoonskameren stond er al vanalles klaar voor het personeel om aan te doen voor zij de kamer op mochten. voor mij lagen er op de kamer mondkapjes die ik op moest wanneer ik van lennard's kamer af ging en dan mocht ik alleen direct naar buiten, niet ergens anders heen en buiten mocht het kapje weer af. pas als ik een tijdje buiten was geweest mocht ik weer naar binnen en wel overal naar toe. ook was er op de seh een kweek afgenomen bij lennard om te zien of hij misschien de mexicaanse griep zou hebben..... de uitslag zou aan het eind van de volgende dag bekend zijn. waren een paar hele spannende dagen want de uitslag kwam pas de dag erna. ondertussen was cor erg bezig met dat ik het alleen moest opvangen omdat hij nog ziek was - inderdaad niet leuk maar het is niet anders. ik was dan ook erg opgelucht toen esther binnen kwam en de deur met een sierlijke zwaai open deed en zonder toeters en bellen binnen kwam. het is zo'n heerlijk gevoel als je dan beseft dat je weer gewoon in en uit kan lopen, ook overal heen mag en dat lennard dus geen mexicaanse griep onder de leden heeft!

inmiddels heeft lennard alweer 2x zijn infuus er uit getrokken, het is dan jammer dat hij niet beseft dat hij opnieuw geprikt moet worden. nu zit het infuus in zijn voet en hoop ik maar dat dat voorlopig blijft zitten, want het duurt dan alleen maar langer voor de dormicum helemaal is afgebouwt. omdat ze de pomp toch weer te snel lager hebben gezet kreeg lennard weer een aanval. dus de pomp weer iets omhoog en pas morgenochtend gaat er weer een klein stapje af. aan de ene kant kan ik heel goed begrijpen dat ze er zo snel mogelijk mee willen stoppen maar lennard's lichaam doet daar niet aan mee. wat wel fijn is is dat hij weer goed eet en drinkt; 's morgens heeft hij wat startproblemen, maar na een uur of 11 gaat het eigenlijk vrij makkelijk.

lennard's kamer is nog wat kaal en vanmiddag heb ik wat rode kunstof kerstballen gekocht en een lintje om ze mee op te hangen. wat heel leuk was is dat lennard ook aangaf waar hij wat wilde ophangen. ook heb ik een lintje geknoopt aan de gordijnrails om zijn bed en er hangen inmiddels al 3 kaarten aan. met grappige kerstknijpertjes hangen die kaarten aan het lint en kijkt lennard er met veel plezier naar. ook staat er een klein kerstboompje op zijn kamer en morgen neem ik wat slingers mee en plakplaatjes voor op de ramen en ga ik wat foto's maken van zijn kamer.