opperste concentratie.....
samen met papa schilderen.
afgelopen weekend was lennard weer thuis, het heeft er wel om gespannen hoor. vrijdag middag om 13.00 uur wisten we pas zeker dat lennard mee naar huis mocht. namelijk, woensdag en donderdag had hij weer cluster-aanvallen van minimaal 8 in 10 minuten, waarbij 1 wat grotere (ong. halve minuut en verkramping van armen en benen) en verder hele subtiele, soms zelfs zo dat als je niet in zijn gezicht keek je de aanvallen zou kunnen missen. vrijdag waren het wat meer op zich staande, ook zeer subtiele, aanvallen, maar vanwege de hoeveelheid zou de neuroloog beslissen. gelukkig mocht lennard toch nog mee: ook omdat het voor ons goed zou zijn, wanneer lennard weer definitief thuis is kunnen we dit ook verwachten en nu hadden we nog de cruquius om op terug te vallen.
zaterdagochtend zijn melanie, lennard en ik bij samantha & shimano langs geweest, jammer genoeg niemand thuis en vervolgens naar de herenhof gegaan. na de boodschapjes gedaan te hebben wilde lennard in de speelgoedwinkel kijken. op een gegeven moment zag hij een klein jongetje in een boodschappenwagen zitten. maakt lennard met zijn aapje een heel leuk contact en begint het jongetje te lachen. na een tijdje gaat de moeder weer verder, lennard: "ik wil eruit, ik wil lopen! nu!" vragen we wat hij zoekt zegt hij:"dat jongetje." uitgelegd dat hij weg is ziet hij een klein meisje in een maxicosy: "wat een schatje..." en gaat weer met zijn aapje in de weer. ook die kleine begint te lachen!! vlak voor haar moeder weer verder gaat laat hij aapje haar "een kusje" geven. vervolgens kostte het melanie en mij heel wat (overredings)kracht om lennard de winkel uit te krijgen:"ja, volgende keer gaan we weer!". lennard heeft toen ook buiten nog een eindje gelopen, weg loopt omhoog dus best pittig voor hem. eenmaal thuis gegeten en voor we hem op bed wilden leggen kreeg hij weer een aantal aanvallen. melanie heeft lennard toen naar boven geholpen waar hij op de overloop ook een kleine aanval kreeg en lennard snel in bed gelegd. toch besloten met z'n drieën om dormicum te geven. daarop viel lennard vlot in slaap en stopten de aanvallen gelukkig. na zijn rust zijn we lekker thuis gebleven.
zondag eigenlijk niets bijzonders gedaan, niemand gezien wat mbt de vele aanvallen die lennard had niet verkeerd was. rond 17.00 hebben we lennard terug gebracht naar de cruquius waar hij gelijk in bad wilde. na uitgebaddert te zijn heb ik hem gelijk zijn pyama aangedaan. hij was net afgedroogd dat hij weer aanvallen kreeg. voornamelijk trekken in zijn gezicht, rode vlekken en wat lichte trekking met zijn arm(en). toen het wat rustiger werd gauw op bed gelegd waar hij er nog een aantal kreeg. weer dormicum gekregen waardoor na eerst nog 4 aanvallen het gelukkig weer stopte. wel heeft lennard een paar stukjes brood gegeten maar was te moe om te alles op te eten. nadat wij lennard zijn medicijnen hadden gegeven, bleven we een tijdje naast zijn bed zitten in de hoop dat hij in slaap zou vallen. omdat lennard wakker bleef, moest hij wel voor vechten, zijn cor en ik maar naar huis gegaan.
vanmorgen was het nog niet veel met lennard toen ik rond half 10 belde. hij was erg moe, suf en eten en drinken ging heel moeizaam. uiteindelijk heeft eveline het met een spuitje gedaan wat redelijk ging. toen ik vanavond belde vertelde yvonne dat lennard, wel met de riem vast in zijn rolstoel, aan tafel met lego had gespeeld; naar een groepsgenootje was gereden(!) en had toegekeken wat deze voor spelletje deed op de computer. net na het eten, ook op de groep, wilde lennard aan de andere tafel zitten. yvonne hield hem dan tegen en elke keer als ze even niet oplette dan, hoep, was lennard naar de andere tafel gereden....!
kortom, een redelijk positief bericht na vanmorgen. hopelijk komt hij weer snel uit deze onzekere, instabiele periode waar ook de neuroloog geen verklaring voor heeft.