vandaag was echt een dag met een goud randje: vanmorgen kwam ik bij lennard en had hij heel veel (al zeker 20) aanvallen. daarom had de dokter besloten om de pomp omhoog te zetten, in de hoop de aanvallen te doorbreken. wel is het nu zo, dat als de aanvallen weer terug komen en de pomp nu weer opgehoogd moet worden lennard overgebracht wordt naar de IC.

nadat hij toch nog weer een paar aanvallen had is hij - eindelijk - in slaap gevallen. en nadat hij een tijdje heerlijk heeft geslapen werd hij heel energiek wakker en wilde uit bed. toen ik voorstelde om naar buiten te gaan was hij daar helemaal voor in. dus gauw schoenen en jas aan, winterhoes voor zijn benen en de infuuspaal en met de lift naar beneden. in het begin bleef hij maar wat zitten, gooide wel sneeuwballen toen ik sneeuw op zijn blad had gelegd... maar al gauw maakte hij al aanstalten om er uit te komen en heeft hij, wel met ondersteuning van de verpleegkundige en mij, toch zeker 3 meter gelopen! daarna ben ik gauw met hem naar boven gegaan, want hij was al behoorlijk ontremd en de verpleegkundige was met nog een meisje buiten om een sneeuwpop te maken.

nadat lennard op bed lag ben ik weer naar huis gegaan: max. 70 gereden en blij thuis te zijn. want na de emoties van vanmorgen en de ontremdheid was ik het even helemaal zat en omdat cor zich toch ook weer minder lekker voelde ben ik toch naar huis gegaan, ook al was ik in eerste instantie van plan om te blijven slapen vanwege het weer; morgen zien we wel weer