Krijg beetje het idee dat we een knipkaart op het Sophie hebben. Nadat Lennard vorige week vrijdag weer mee naar huis mocht, is hij nu weer terug.... De afgelopen dagen was Lennard wisselend in zijn bewustzijn. Kon hij het ene moment zelf helpen met aankleden, het volgende moment snapte hij totaal niet wat we vroegen.

Ook vanmorgen was Lennard  naar het kdc, wel erg knijperig, maar ja, dat is niet anders. Eenmaal thuis was hij wat onrustig, maar toen Cor ging voorlezen werd Lennard weer wat rustiger. Helaas duurde dat niet heel lang. Met mijn moeder was ik 'even' naar ikea geweest en toen wij thuis kwamen stuiterde Lennard weer door de kamer. Dat was inmiddels al ruim een uur aan de gang. Cor is met mijn moeder mee gegaan om haar te helpen de aankopen boven te brengen en ik ben met Lennard naar buiten gegaan. In de hoop dat hij moe zou worden en de onrust doorbroken zou worden.

Terwijl ik de rolstoel naar buiten bracht rende hij rondjes om de tafel-ploft op zijn bed-springt er weer af en rent weer om de tafel. Zodra hij zag dat de voordeur openstond rende hij naar buiten. Ik had nog net tijd om de deur op slot te draaien, Lennard was al aan het weg spurten. Ik kon er met de rolstoel op een drafje achteraan. De meesten weten hoe lang Lennard is, dus kan je je voorstellen hoe dat gaat als hij met flinke vaart het op een lopen zet.

Na een paar honderd meter plofte hij in zijn rolstoel en, eerlijk gezegd, was hij zo moe dat ik dacht dat het gedaan was met de onrust. Jaha, tot we weer thuis waren! Lennard was nog niet binnen of het begon weer: erg onrustig, maar ook trekkingen in zijn gezicht, handen en tussendoor paar seconden héél afwezig met grote pupillen. Daarop hebben we eerst een paar keer de magneet over zijn nvs gehaald. In de hoop het te doorbreken. Hij leek alleen maar onrustiger te worden. Vervolgens 0,2ml Rivotril gegeven, maar ook dat deed niks. Nadat hij met rolstoel en al door de kamer ging, Dormicum gegeven. Wij zouden totaal van de wereld zijn.... Lennard niet, hij bleef onrustig.

Op bed gelegd, met hekken dicht, waar hij vervolgens op zijn knieën door zijn bed sprong. Cor is toen bij hem gaan liggen en van ellende half bovenop hem. Maar ook dat deed niets. Ondertussen had ik de hap gebeld, maar ja, zoals we eigenlijk al beetje verwachtten, die kon niks doen voor ons. Moesten het Sophie maar bellen. Vervolgens neuroloog gesproken, spullen ingepakt en vertrokken.

Onderweg leek Lennard alwat rustiger te worden. Cor had hem ook al zijn avondmedicatie gegeven, dus mocht het wel een keer. Eenmaal daar werd hij langzaamaan weer onrustig. Terwijl hij nog in de rolstoel zat, waren bang dat hij over de afdeling zou gaan als we hem er uit haalden, begon op het bed te slaan met zijn hand. Na de controle's te hebben gedaan, zou hij opgenomen worden. Terwijl we zaten te wachten, zakte hij steeds meer weg. Tot hij in diepe slaap was.

Rond half elf werden we opgehaald en naar 1noord gebracht. Met de tillift, wat het nodige gesjor met zich meebrengt, ging Lennard vanuit de rolstoel in bed. Zonder ook maar iets in de gemerkt te hebben. Eenmaal in bed deed hij even zijn ogen open, maar zag volgens mij niet echt iets. Cor en ik zijn naar huis gegaan, maar afwachten wat Lennard morgen laat zien....  

Afgelopen zaterdag zijn Cor en ik naar Rotterdam geweest, beetje geshopt, maar ook heerlijk op een terrasje gegeten en van het zonnetje genoten. Is dan toch weer beetje opladen.