Lennard is sinds gistermiddag weer opgenomen in het Sophia. Om twee uur 's middags stond er al een afspraak met de KNO-arts omdat hij maar verkouden bleef. Joke was 's morgens met hem bezig en zou eigenlijk naar de fysio gaan met Lennard. Het ontbijt ging al niet vanharte, ook al was het sondevoeding met brinta en het werd alleen maar minder. Dus maar wéér de fysio afgebeld en toen leek het of zijn adem af en toe stopte... Ik heb gelijk de SEH gebeld en zij adviseerden mij om contact op te nemen met mijn huisarts. Hij moest bepalen of het veilig was om zelf met Lennard te komen of dat hij met de ambulance vervoerd moest worden.

Nadat ik het verhaal bij de assistente had gedaan, belde zij nog geen 10 minuten later terug met de mededeling dat de ambulance al onderweg was....tja, en daar gaan de zenuwen dan.... kon ik eerst nog redelijk nuchter alle spullen die mee moesten bij elkaar zoeken, vertellen wat er met Lennard aan de hand was toen de ambulancebroeder daar naar vroeg was een heel ander verhaal.
Gelukkig hoefden we niet met zwaailicht en sirene en nadat Joke ons had 'uitgezwaaid' vertrokken we naar het Sophia.

Eenmaal op de SEH kwam al snel de kinderarts, KNO en het lab..... en dan geduldig wachten. Ook is er een longfoto gemaakt en omdat ze Lennard wat comfortabeler wilden hebben was er een plekje gevonden op 1Noord. Voor hij daar heen ging is er ook een eeg gemaakt om een eventuele status uit te sluiten....het kon ook een absence-status zijn. Dan heeft Lennard dus 'enkel' absences en geen heftige aanvallen...
Dus naar boven waar de eeg wordt gemaakt... daar was diegene die de eeg moest maken al onderweg naar 1Noord naar Lennard....dus kwam zij weer terug hollen....enfin, tijdens het eeg heeft Lennard 'Stuart Little2' gekeken en bleef voorbeeldig stil liggen. Alleen toen hij verplicht zijn ogen even moest dichtdoen (waarbij zijn ogen werden dichtgehouden) liet hij even merken het daar niet mee eens te zijn.... jippie!!!

Na afloop van het eeg naar 1Noord gebracht en daar wilde de arts hem eigenlijk weer mee naar huis sturen. Toch maar besloten om in ieder geval nachtje te houden en te observeren. Dan ga je toch beetje dubbel naar huis...aan de ene kant wil je dat alles goed gaat en je kind de volgende dag ook weer mee naar huis mag, aan de andere kant hoop je dat de artsen zien wat je thuis ook ziet....een kind dat maar ligt te liggen, geen fut heeft, met open mond ligt te werken om adem te halen en af en toe wat grauw ziet.

Toen ik vanmorgen bij Lennard kwam was Caroline bezig met sondevoeding geven....dat zegt voor hun gelukkig ook al genoeg. Hij is wel gedoucht in het recordtempo van nog geen half uur!! Normaal red je dat niet omdat hij dan zelf aangeeft wat hij wil, nu lag hij op de douche-brancard en vond het wel best. We zijn inmiddels aantal uren verder en Lennard ligt nog te 'slapen'. Zijn bloeddruk is paar keer opgemeten en blijft aan de lage kant, reageert met slechts trekken van zijn wenkbrauw op pijnprikkels, terwijl zijn normale reactie een lel kan zijn...

Nu maar wachten op wat de artsen zeggen....gelukkig heeft Miranda (vpk die vandaag voor Lennard zorgt) ook al aangegeven dat zij hem niet naar huis ziet gaan zoals hij nu is...

*********************************

Lennard was admittted to Sophia Childrens Hospital again yesterday afternoon. We already had an appointment with the ENT-dr. because he's still got a cold after nearly 8 weeks, 2 anti-biotic treatments and noespray. Joke was looking after Lennard and intended to go to physiotherapy with him. Because he wasn't feeling very well, his breakfast wasn't going as easy as normal. So we cancelled physio again and then it looked as if he stopt breating..... So I called A&E at Sophia and there they said to call my gp, for he had to descide wether I could drive myself or call for an ambulance.

After I told the gp-assistent about Lennard, she called back about 10 minutes later and said that the ambulance was allready on his way....Was I able to think clearly and get all Lennard's things together, my nerves really had a life of their own then. I was really talking nonsence when the ambulance-personnel arrived. Luckily there was no need for lights and sirens and after Joke waved us byebye we went to Sophia.

When we got to the A&E the pediatric and ENT-doctor came to look at Lennard. Then the lab came and took some blood and then we just had to wait. After a while there was a lung x-ray taken en because they wanted Lennard to be more comfortoble he got a proper bed. He was then transferred to the ward, but first they wanted an EEG made. Just in case he would have a 'absence-status'. That would mean he'd have very mild seizures we'd not be able to see on the 'outside'.

Lennard was watching 'Stuart Little' while the EEG was made.....and he stayed perfectly still!! Only when we had to keep his eyes closed did he object, which in a way made me happy. For he was alert enough to react. Afterwards he went to the ward and the doctor wanted to let him go home...but then descided to keep him overnight for observation. It then really gives me a double feeling: on the one hand you want to take your child home but on the other hand you hope the doctors'll see what you see at home: a child with no energy, trouble breathing and looks grey at times.

When I got at the hospital this morning Lennard was being fed through the nasogastric-tube by Caroline....tells me enough. He's had a shower and was ready in under half an hour!! Normally it'll take a lot longer, because he wants to do things himself. Now he was on the shower-trolley and didn't care much.
It's now few hours later and Lennard's still asleep.  His bloodpressure is low, he doesn't respond to pain while he normally swipes you one!

We are now waiting for the doctor...luckily Miranda, the nurse who looks after Lennard today, doesn't think it's a good idea to let Lennard go home today...