vanmiddag zijn lennard en ik naar intratuin geweest - is altijd weer klein feestje! natuurlijk lekker breed uit door de winkel ( kan bijna niet anders met rolstoel én kar...) want een mandje is altijd te klein, toch? enfin, voor boven wilden we ook wat plantjes en ook voor in de teil, want die heeft al lang genoeg weer leeg gestaan! na een tijdje in de rolstoel gezeten te hebben kwam lennard eruit en heeft hij heel netjes en zonder botsen (kan ik nog wat van leren hoor!) de - best al zware - kar geduwd. vond ie helemaal geweldig! toen we alleen nog potgrond moesten pakken besloot hij in het gangpad te gaan liggen. omdat ik niet echt oplette schrok ik in eerste instantie even maar zag al gauw dat er niets aan de hand was. 'mam, ik ben dood'. 'oh, das vervelend, nou ik ga even verder goed?'. ligt hij daar met zijn armen wijd, tond uit zijn mond.... typisch lennard. nadat ik de potgrond op de kar had gelegd ben ik weer naar lennard toe gelopen:'ga je mee?' 'nee, ik ben dood'. 'hoe kan ik jou dan mee naar huis krijgen?'dat gaat niet, ik ben dood'. na een tijdje zei ik dat ik dan alleen naar huis ging en hij maar moest zien hoe die thuis kwam en ook wegliep met de kar en de rolstoel dat ik ineens achter mij 'oh s***' (het werkt nog steeds!!)hoorde en lennard toch maar opkrabbelde en de kar naar de kassa duwde.
....het resultaat....
1 opmerking:
Hai Inge,
Geweldig dat verhaal van intratuin, heerlijk om te lezen.
Groetjes Sandra
Een reactie posten