tja, de foto's zijn er wel, alleen is het niet helemaal gelukt zoals ik het wil. die zien jullie dus later wel. wat doe je - als goed moeder zijnde - wanneer je kind zo héééél graag een lego-boot wil hebben? na telefonisch overleg (lees:smeekbede van zoon aan vader) of hij het geld inderdaad in zijn spaarpot heeft...... ja, dan ga je dus weer terug naar de speelgoed winkel in het dorp. voordeel voor moeder: flinke wandeling - dus goed voor de lijn!! heb lennard wel duidelijk gemaakt dat ik niet elke dag twee keer dat stuk ga lopen met hem in de rolstoel. ach, hij was zo trots toen we weer naar huis gingen; de doos lag (voor iedereen goed zichtbaar natuurlijk) op het blad van zijn rolstoel. eenmaal thuis gauw de doos open maken en heeft lennard zelf (ja, melanie en ik mochten ons er niet mee bemoeien!!) de vrachtauto met container gebouwd volgens het boekje. de rest was te moeilijk - maar hij gaat weer zelf bouwen en dat is al een hele stap.

met de ondersteuning gaat het heel lekker, we beginnen allemaal onze draai te vinden. we zijn eigenlijk heel weinig met lennard met de auto weg geweest, het is té belangrijk dat hij went aan thuis zijn. een paar weken geleden ging ik met lennard voor zijn nieuwe schoenen naar leiden; heen geen probleem; weer naar huis een ramp: heel ontremd tot we thuis waren en toen was het over. op 19 augustus gaan we terug om zijn nieuwe schoenen op te halen, legergroene krijgt hij - heel stoer. je kan niet zien dat het maatschoenen zijn.

vanmiddag is lennard met melanie in het badje in de tuin geweest. 'kom lennard, doe maar vast je zwembroek aan.' leuk, maar voor we het wisten zat hij er al in. melanie er ook bij, heeft even geduurd - zó koud! gelukkig wordt het morgen beter weer en is hopelijk ook het water wat warmer.

vanavond zijn we naar opa & oma geweest. ging heel goed, zelfs met ganzenbord spelen: oma heeft eerlijk gewonnen! lennard werd tweede en ik zat in de bak...... zo zielig! toen er meer visite kwam en we naar huis gingen werd het niet echt leuk: lennard werd heel boos op ons. eenmaal in de auto kwam er uit dat hij heel bang was.... bang dat hij niet mee naar huis mocht. pas toen we bij de herenhof reden werd hij rustig. helemaal toen we echt binnen waren. was wel weer heftig voor allemaal, ook wel weer duidelijk dat we het niet moeten onderschatten.