ach, ik denk maar zo "het zal ons écht wel lukken"; hoe moeilijk kan het zijn om mensen te vinden die ons helpen om goed voor lennard te zorgen....... knap lastig dus. alleen cor en ik zijn in ieder geval niet van plan om de artsen (diegenen die er niet in geloven) gelijk te laten hebben.....
met lennard gaat het op zich lekker, hij woog dinsdag 45.4 kg!! op naar de 50.... maar of we dat binnenkort halen? per slot is hij nooit echt goed op gewicht geweest. zijn nieuwste hobby is (helaas voor iedereen die hem een knuffel geeft) LEKKER HANGEN!! en dan niet gaan staan wanneer de behangene temet instort, neehee, maakt het veel leuker (voor lennard dan).
gisteren zijn lennard en ik weer alleen naar het sophia gegaan en het ging (natuurlijk) weer goed. wel werd hij rond het middaguur behoorlijk ontremd. zijn middageten was kip-spercieboontjes-aardappel, meestal geen probleem, tot gister dus: "ik wil geen kip eten! vind ik zielig voor het kippetje! nemen ze dan de zwakste? maar ik wil geen kip meer!" tja, daar zit je dan en geen mogelijkheid om daar door heen te breken! gelukkig viel hij rond half 3 in slaap, weet niet of ik het anders nog lang had vol gehouden want weg lopen kan niet. lennard is namelijk in staat om het bed uit te klimmen en het is niet altijd duidelijk of hij weet dat hij 'vast zit' aan een infuus. enfin, nadat hij weer wakker werd was zijn infuus klaar en konden we weer naar huis. vanwege de drukte duurde het bijna 20 minuten voor we rotterdam uit waren, om iets over half 6 waren we thuis. we hebben nog erg gelachen lennard en ik: het regende nog een beetje toen ik de auto parkeerde. op het moment dat ik lennard uit de auto wilde helpen, de rolstoel stond al wel buiten, dachten ze boven 'hé, zij is nog droog, gaan we iets aan doen! hahahaha!!'. dus ik 'duwde' lennard weer terug de auto in; 'wat doe je nou mam? moet ik er nou uit of niet?' 'ja eigenlijk wel alleen regend het ineens heel erg'. 'oh ja, dan wachten we maar even'. later met paraplu op toch naar huis: lennard had de paraplu vast....ik dus zo krom als mogelijk. 'kun je hem iets hoger houden, vent?' 'ja hoor' en hop, gelijk gestrekte armen....lekker. behoorlijk nat maar wel met plezier gauw naar binnen.
donderdag hebben we kennis gemaakt met 2 evt. nieuwe ondersteuners, maandag horen we of zij besluiten om ons te helpen (zou het helpen als we smeken en/of op onze knieën gaan?) nee hoor, het is te belangrijk dat zij die beslissing wel overwogen nemen, voor alle betrokken partijen, maar ik vind het best spannend. lennard is heel wisselend in zijn bewustzijn, steeds vaker heel helder maar de prijs is dan vaak dat hij even laag in zijn bewustzijnsniveau zit; dan kijkt hij bv naar peutertv en is zelfs 'finding nemo' tehoog voor hem. dat laten we gewoon gebeuren want hij komt daar vanzelf weer uit.
maandag gaan we naar de bruggen waar lennard een helm met beugel krijgt aangemeten. daar hadden we een verwijsbrief voor nodig van de neuroloog, wat normaal wel even duurt, maar afgelopen woensdag viel die brief al bij ons op de mat! over een paar weken hoop ik ook dat zijn schoenen klaar zijn, kan hij helemaal de buurt onveilig maken, zolang hij maar niet in bomen gaat klimmen.... 
in de 'nieuwe' wijk achter ons, staat een klimgeval met glijbaan en hangmat. lennard klimt, zoals iedereen, via de glijbaan naar boven! gelukkig neemt hij ook wel eens de gangbare weg, via de touwen. de glijbaan is zo hoog dat wanneer hij bovenaan staat hij buiten mijn bereik is (gelukkig neemt niemand dan mijn bloeddruk op), kwestie van vertrouwen. heb ik wel hoor!! vooral als hij lekker rustig op de grond zit te spelen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten