als iemand van de gemeente nog 1 keer durft te zeggen 'er is geen reden om aan te nemen dat er sprake is van overbelasting' weet ik het even (of wat langer) niet meer... eerst is het de vraag of je überhaupt voor iets in aanmerking komt (als het aan de gemeente ligt liever niet); vervolgens is er de spanning wat er uit de aanvraag komt voor een aanbouw (je krijgt min of meer gelijk een verhuisadvies) en dan vertellen ze (goed bedoeld hoor) dat de aanvraag naar de beoordelaar(s) is gestuurd en besef je hoe afhankelijk je bent van wat hij/zij besluit(en)..... ik kan eerlijk zeggen dat na dat telefoongesprek mijn bloeddruk aanzienlijk was gestegen, de vloer van de kamer meer is versleten door mijn ijsberen (het is er wel koud genoeg voor; dank je wel elly voor de eerste opvang). in het kort: als er wordt gedacht dat lennard gewoon thuis kan zijn volgt er een verhuisadvies; als er wordt besloten dat lennard als nog in een instelling terecht komt, dus niet 24/7 thuis kan zijn, wordt het huis 'logeerbaar' gemaakt: dan komt er dus wél een aanbouw. daarbij is gerekend op een douchebrancard, opklapbaar aan de muur, een extra toilet én genoeg ruimte om, mocht het nodig zijn, een tillift te kunnen gebruiken. als ik dit schrijf voel ik mij zo machteloos, zo afhankelijk van de beoordelaar(s).
het is niet anders.
bij lennard zien we elke dag weer verbetering. het zij met lopen, helderder worden of medicijn afbouw. iedereen is blij dat lennard steeds helderder wordt, het 'nadeel' is dat hij gaat beseffen dat hij dingen niet meer (zo) kan als vroeger. hierdoor kan hij, heel begrijpelijk, heel boos en/of verdrietig zijn. zijn boosheid uit hij nu echter in slaan, schoppen, lelijk doen, schelden. kortom hij is dan niet de lennard zoals wij hem kennen. gelukkig zitten we met het team op 1 lijn: begrip hebben voor én erkennen dat hij boos is - lelijk gedrag niet accepteren. van binnen doet dat soms zo zeer: ook al begrijp je dat hij zich zo voelt tóch corrigeren. zo tegenstrijdig en dubbel. ook vragen wij ons af, hier kan niemand antwoord op geven, of deze ontwikkeling doorzet en we hier door heen komen; nu stopt of over een tijdje en lennard dus blijft hangen in deze fase van niet beseffen en heel goed beseffen. en weten dat je niets kunt doen...alleen afwachten.
lieve allemaal, ik ga geen sorry zeggen maar kon het niet binnen houden. weet nu ook even niets anders te schrijven.
inge xx
2 opmerkingen:
Lieve Inge,
Waarom sorry zeggen voor het van je afschrijven van de dingen? Tis juist goed dat je dat doet, niets opkroppen hoor, is helemaal niet goed. (zeg ik, whahaha)
Maar wat een dom ambtenaren apparaat zeg, of zij beslissen of jij wel of niet moet verhuizen. Ja daar lijkt het wel op maar tis toch eigenlijk van de zotte hoor.
Als logeeradres kun je alle aanpassingen en de uitbouw dus krijgen maar niet als hij permanent weer thuis komt te wonen?
Wat belachelijk zeg.
Lieve Inge en Cor, ik wens jullie veel sterkte en wijsheid.
Kom je snel een bakkie drinken Inge?
Liefs van Simone
Hallo inge en de rest van de fam.,
Zoals Simone al schreef hoef je idd. geen sorry te zeggen hoor.
Ik geloof dat je dat beter aan al die domme instantie's kan over laten, wat een stelletje....tja ik kan er geloof ik geen netjes woord voor verzinnen.
Makkelijk om voor een ander beslissingen te nemen waar ze zelf geen last van hebben maar waar een ander heel erg afhankelijk van kan zijn.
Zoals mijn voorganger al schreef snap ik er ook niks van (wel een uitbouw als "logeerplek" en niet voor 24/7 thuis zijn)
en ik geloof echt dat er meer zijn van ons soort mensen die er niks van snappen.
Enne schrijf het maar van je af hoor dat is beter dan alles maar op te kroppen.
Ook ik wens jullie sterkte en wijsheid toe niet alleen met het stukje gemeente maar ook met het stukje wat je over Lennard hebt geschreven.
Lieve groetjes Sandra
Een reactie posten