23 juli 2007

zaterdagavond zijn we naar een collega van cor geweest, hij was pas getrouwd en had een aantal mensen uitgenodigd, was wel gezellig. in eerste instantie had ik, na het telefoontje van het ziekenhuis eigenlijk niet zo heel veel zin, maar cor vond het ook leuk wanneer ik mee zou gaan.

gisterochtend kwamen we in het ziekenhuis, cor liep alvast door naar lennard en ik ging - voor de zoveelste keer - eerst naar het toilet. in de gang stond cor me al op te wachten, dat vond ik al een beetje vreemd. wat bleek: lennard had constant te laag zuurstof in zijn bloed waardoor hij met zo'n slangetje in zijn neus lag. door de dormicum sliep hij waardoor hij niet mee zelf kan eten en had daarom ook weer een neussonde in gekregen. dat brengt je, wanneer je hem dan zo ziet liggen, toch wel weer terug naar waar je al geweest bent. omdat de dieëtiste vrijdag al gevraagd had om toestemming voor een sonde, ben je soortje voorbereid dat het toch kan gebeuren. later kwam ook de dokter langs en die vertelde dat de pomp iets omhoog ging. de lennard had nog steeds convulsies. de pomp ging naar 1.5 ml dormicum per uur. omdat de gamma/immuun- globulinen niet door het zelfde infuus mogen, is er ook in zijn andere arm weer een infuus aangelegd. gelukkig mag deze na de laatste gift vandaag er weer uit, als alles goed is tenminste..... rond een uur of 3 werd lennard weer wakker, was ook goed wakker want hij had gelijk last van zijn sonde en probeerde deze er uit te trekken. daarom zijn zijn handen helemaal verbonden, niet echt een leuk gezicht of idee, maar als hij de sonde er steeds uit trekt is het nog vervelender. wel is het dat als hij wel weer zelf kan eten hij geen sonde hoeft, maar dat is afhankelijk van hoe lennard reageert op de dormicum.

vandaag blijf ik thuis. ben al bezig geweest met soppen en ga straks strijken. vanmiddag ga ik samen met melanie waarschijnlijk het dorp onveilig maken, zien we wel hangt ook van het weer af!!

1 opmerking:

Simone zei

Tjonge jonge zeg het zit niet mee.
Ik heb er even geen woorden voor vindt je dat erg?

Liefs en heel veel sterkte van mij,

Simone