tot mijn verbazing zag ik dat het alweer ruim 3 weken geleden is dat ik voor het laatst heb geschreven.

er is best wel weer een hoop gebeurt: helaas kan lennard niet meer naar school, het is te intensief voor de docent en voor lennard. als de docent 1op1 is met lennard gaat het heel goed, zodra zij met de andere kinderen bezig gaat, of als lennard meedoet met de klas, is het gauw te druk voor hem. dan raakt hij weer ontremd met alle gevolgen van dien.

in de week van 11 december had hij die woensdag weer 3 aanvallen en donderdag 7, klentjes maar toch. daarom is het medicijn dat enkele weken geleden was afgebouwd weer opnieuw gestart.....moet zeggen dat tot nu toe de aanvallen weer minder zijn, maar het blijft afwachten. dinsdag was lennard erg verkouden, 's morgens was hij wel beneden maar om even 11 uur lag hij alweer in ons bed. heeft even tv gekeken en de rest van de dag alleen meer geslapen. 's middags had hij 38.3 waar we toch weer even van schrokken, gelukkig zakte dat weer snel. woensdag was hij weer de hele dag op, ging wel 's middags naar bed. hij at en dronk weer redelijk. 's nachts is hij bijna elk half uur wakker geweest en lag te roepen zodat ook wij wakker waren. overdag merk je er niet zoveel van, 's avonds des te meer. vanmorgen kwam lennard al 'dwars' uit bed. behoorlijk ontremd en bijna onhandelbaar. we zijn toch even naar de herenhof geweest voor een paar boodschappen wat redelijk goed ging. na zijn rust was hij nog steeds moeilijk en eigenlijk konden we daar geen verklaring voor geven. vanavond wilde hij weer niet eten en legde cor hem op bed. na een paar minuten leek het of lennard pijn had, op een andere manier huilen dan we gewend zijn van hem. zijn gaan kijken en hij gaf pijn aan bij zijn oor..... gelijk de dokter gebeld en 'gelukkig' kwam zij naar ons toe, wat voor lennard zoals hij was veel prettiger was. en ja hoor, oorontsteking! rechts viel mee, wel wat rood maar daar zou de arts geen recept voor geven en links zit tegen middenoorontsteking aan! achteraf logisch dat hij onhandelbaar is, zat waarschijnlijk al de hele dag pijn te doen wat hij dan niet goed kon aangeven. gelijk maar medicatie gehaald en gegeven, na overtuigen ook een paracetamol(zetpil) en nu maar hopen dat hij snel in slaap valt. tot nu toe is het nog niet gebeurd, ligt nog onrustig te draaien en te doen. het ergste is dat je je zo machteloos voelt, je kan niets doen voor hem.




dit was het weer even voor deze keer. oh ja, dit wil ik nog met jullie delen:

wat een mooie dag die

zaterdag 22-12-'07

xx