ons verhaal begint op zaterdag, 23 juni 2007.
op 17 oktober 2006 is lennard opgenomen in het groene hart ziekenhuis loc. st. jozef in gouda met een status epilepticus. de volgende dag kreeg lennard na het geven van dormicum een ademstilstand waardoor hij beademd moest worden. aangezien dat in gouda niet kon, leiden vol zat is hij overgebracht naar de ic in het sophia in rotterdam. daar heeft hij gelegen tot 12 januari en is hij overgeplaatst naar de afdeling neurologie. op 1 februari is lennard overgegaan naar rijndam. daar is hij geweest tot aan gister. eigenlijk zouden wij hem pas op 6 juli definitief mee naar huis nemen, maar het terug brengen werd voor lennard steeds moeilijker. door zijn ernstige hersenbeschadiging heeft hij daar heel veel moeite mee, net als andere nah-patiënten.
de eerste dag thuis was toch anders. ook al is lennard al een paar weekenden thuis geweest, nu namen wij echt afscheid van de mensen in rijndam. omdat het ineens heel snel ging hebben we niet iedereen echt gedag kunnen zeggen.
deze eerste dag had gelijk een, voor mij, een gouden randje: lennard had weer voor het eerst écht buiten gespeeld met zijn vriendje joël en nog 2 jongetjes. wat voor lennard best lastig is, maar wel noodzakelijk, is dat hij constant onder toezicht moet zijn.
vandaag, zondag, heeft lennard weer lekker gespeeld met lego. vanmorgen was lennard erg verdrietig omdat hij naar school wil. dat het zondag is en er dus nooit school is, begreep hij wel. dat hij nooit meer naar school kan beseft hij op zulke momenten. en dat vinden wij heel moeilijk voor hem. 'gelukkig' blijft die emotie niet heel lang hangen en gaat hij weer verder met andere dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten